Ορθοπεδική Παίδων

ΥΠΕΡΚΟΝΔΥΛΙΟ ΚΑΤΑΓΜΑ ΑΡ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟΥ

Τα Υπερκονδύλια κατάγματα του βραχιονίου στα μικρά παιδιά αντιμετωπίζονται συνήθως συντηρητικά με κλειστή ανάταξη και τοποθέτηση του αγκώνα σε νάρθηκα. Ωστόσο αν η παρεκτόπιση του κατάγματος είναι πολύ μεγάλη οι πιθανότητες αστάθειας και πώρωσης σε λάθος θέση, αυξάνονται ακόμα και μετά την τοποθέτηση του γύψου. Τέτοια ήταν η περίπτωση μιας ασθενούς 10 ετών η οποία υπέστη κατόπιν πτώσης ένα παρεκτοπισμένο κάταγμα στην υπερκονδύλια περιοχή του αριστερού βραχιονίου.

Αποφασίστηκε η σταθεροποίηση του κατάγματος με 2 λεπτές βελόνες οι οποίες συγκράτησαν την ανάταξη. Η σταθερότητα του κατάγματος ενισχύθηκε με την τοποθέτηση οπίσθιου νάρθηκα. Σε περίπου 5 εβδομάδες υπήρχαν ακτινολογικά στοιχεία πώρωσης του οπίσθιου φλοιού του βραχιονίου, γεγονός επαρκές ώστε να αποφασιστεί η αφαίρεση των βελόνων και η κινητοποίηση του αγκώνα για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αγκύλωσης.

Η ασθενής μία εβδομάδα μετά την αφαίρεση των υλικών οστεοσύνθεσης και του νάρθηκα είχε ανακτήσει πλήρες εύρος κίνησης του αγκώνα, επιστρέφοντας στις δραστηριότητές τις.

ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙΒΡΑΧΙΟΥ

Στα μικρά παιδιά τα κατάγματα του αντιβραχίου (δηλαδή συνδυασμένα κατάγματα κερκίδας και ωλένης) αντιμετωπίζονται συνήθως συντηρητικά με νάρθηκα ή γύψο που εκτείνεται από το βραχιόνιο έως τα δάκτυλα και τον αγκώνα σε κάμψη. Προϋπόθεση για την επιτυχημένη αποκατάσταση του κατάγματος αποτελεί η σωστή ανάταξή του και η σταθερή ακινητοποίησή του προηγουμένως. Μια τέτοια περίπτωση βλέπουμε εδώ σε μία νεαρή ασθενή μας 7 ετών η οποία υπέστη κάταγμα της μεσότητας της κερκίδας και της ωλένης κατόπιν πτώσης στις κούνιες.

Αρχική εικόνα κατάγματος μετά τον τραυματισμό

Ανάταξη και τοποθέτηση του αντιβραχίου εντός νάρθηκα ακινητοποίησης

Αφαίρεση νάρθηκα Πώρωση κατάγματος

Η σωστή ανάταξη του κατάγματος και η τοποθέτηση οπίσθιου νάρθηκα εξασφάλισαν την επιτυχή αποκατάστασή του. Έξι εβδομάδες μετά τον τραυματισμό ο νάρθηκας αφαιρέθηκε επιτυχώς. Υπάρχει ωστόσο μια προϋπόθεση για την επιτυχή αντιμετώπιση των καταγμάτων στα παιδιά και αυτή δεν είναι άλλη από την συνεργασία του μικρού ασθενούς με σκοπό την αποφυγή νέου τραυματισμού. Αυτό συνέβη σε μια άλλη μικρή ασθενή μας η οποία την 3η εβδομάδα μετά τον αρχικό τραυματισμό και ενώ έτρεχε ξαναέπεσε δημιουργώντας παρεκτόπιση στο αρχικό κάταγμα. Για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα του κατάγματος αποφασίστηκε η χειρουργική αντιμετώπιση του με ειδικές μικρές ράβδους που ονομάζονται Nancy Nails. Η σωστή τοποθέτηση των Nancy nails εντός των οστών δημιουργούν τις συνθήκες για την επιτυχημένη πώρωση του κατάγματος χωρίς να δημιουργούν ενόχληση στο μικρό ασθενή.

Αρχικός τραυματισμός του ΑΡ αντιβραχίου με κατάγματα της κερκίδας και της ωλένης.

Το κάταγμα ανατάχθηκε και ακινητοποιήθηκε
σε γύψο, ωστόσο μετά από νέα πτώση
παρεκτοπίστηκε εντός του γύψου

Με τη χρήση των Nancy Nails το κάταγμα
ανατάχθηκε και σταθεροποιήθηκε
οριστικά επιτρέποντάς μας να πετύχουμε την
οριστική του αποκατάσταση

ΕΠΙΦΥΣΙΟΛΙΣΘΗΣΗ ΚΕΡΚΙΔΑΣ

Ένας από τους συχνούς καταγματικούς τραυματισμούς στα παιδιά είναι οι επιφυσιολισθήσεις. Όπως το λέει και η λέξη πρόκειται για ολίσθηση των οστών στο σημείο της επίφυσης, εκεί δηλαδή απ’ όπου τα οστά μεγαλώνουν. Οι τραυματισμοί αυτοί απαιτούν προσεκτική αντιμετώπιση γιατί υπάρχει ο κίνδυνος μόνιμης βλάβης της επίφυσης με αποτέλεσμα την αναστολή της ανάπτυξης του οστού (growth arrest). Μία τέτοια περίπτωση παρουσιάστηκε σε μια νεαρή ασθενή μας 10 ετών μετά από πτώση πάνω στον καρπό της. Το οστό της κερκίδας τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να χαθεί η επαφή των οστών μεταξύ των 2 πλευρών της επίφυσης, Η επιφυσιολίσθηση ανατάχθηκε κλειστά (χωρίς δηλαδή χειρουργική τομή) ενώ η μικρή ασθενής έλαβε μια ήπια αναισθησία (μέθη) για να μην αισθάνεται πόνο κατά τους χειρισμούς. Μετά την επιτυχή ανάταξη τοποθετήθηκε γύψος ο οποίος εξασφάλισε την σταθερότητα του κατάγματος.

ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ

Τα κατάγματα της κνήμης στα παιδιά μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά με γύψο με καλά αποτελέσματα. Απαιτείται βέβαια η καλή συνεργασία του ασθενούς, κάτι το οποίο δεν είναι πάντα εξασφαλισμένο λόγω της ηλικίας και της αδυναμίας πλήρους συμμόρφωσης των μικρών ασθενών στις οδηγίες. Ένας τρόπος για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της πώρωσης είναι η σταθεροποίηση του οστού με μικρούς εύκαμπτους ενδομυελικούς ήλους (ράβδους) που ονομάζονται Nancy Nails και οι οποίοι ενταφιάζονται εντός της κνήμης. Η τεχνική αυτή όχι μόνο εξασφαλίζει τη καλύτερη δυνατή ανάταξη αλλά μηδενίζει τον κίνδυνο παρεκτόπιση του κατάγματος και επιτρέπει την ταχύτερη κινητοποίηση.

Παρουσιάζονται 2 περιπτώσεις νεαρών ασθενών μας με κατάγματα της κνήμης. Στον πρώτο ασθενή το κάταγμα εντοπιζόταν πλησίον του γόνατος ενώ στο δεύτερο ασθενή πλησίον της Ποδοκνημικής

 

 

2ο περιστατικό: Κάταγμα στο άπω τριτημόριο της ΑΡ Κνήμης σε νεαρή ασθενή μας. Η εισαγωγή των Nancy Nails εντός του οστού σταθεροποίησε αυτό το ασταθές κάταγμα.

 

 

Και στις 2 περιπτώσεις η χρήση των Nancy Nails εξασφάλισε την σταθεροποίηση των καταγμάτων και την έναρξη της κινητοποίησης των ασθενών σε διάστημα περίπου 2 εβδομάδων μετά το χειρουργείο χωρίς την ύπαρξη αγκυλώσεων στις αρθρώσεις. Σε αντίθετη περίπτωση με τη χρήση γύψου η φόρτιση του πάσχοντος σκέλους θα ξεκινούσε τουλάχιστον μετά τις 6 εβδομάδες από τον τραυματισμό. Σε διάστημα περίπου 2 μηνών μετά την τοποθέτησή τους τα Nancy Nails αφαιρέθηκαν με μία πολύ μικρή επέμβαση και χωρίς την αναγκαιότητα γενικής αναισθησίας για τους μικρούς ασθενείς.