Επικονδυλίτιδα Αγκώνα
H επικονδυλίτιδα του αγκώνα συνιστά μια πάθηση κατά την οποία αναπτύσσεται έντονος πόνος στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα (στους επικόνδυλους) και οφείλεται σε έντονη και παρατεταμένη χρήση του αγκώνα (σύνδρομο υπέρχρησης). Συμβαίνει συνήθως σε ασθενείς που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες και η συμπτωματολογία της μπορεί να είναι έντονη και χρόνια. Η επικονδυλίτιδα μπορεί να αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής μ’ αποτέλεσμα πόνο και ευαισθησία. Παρόμοια συμπτώματα βέβαια μπορούν ν’ αναπτυχθούν και με άμεσο τραυματισμό (λχ πτώση, σύγκρουση).
Η έξω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και tennis elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους τενίστες. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που εκτείνουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έξω επικόνδυλο του αγκώνα. Η έσω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και golfer elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους γκολφερ. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.
Τα συμπτώματα της επικονδυλίτιδας του αγκώνα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά με το καιρό. Αρχικά υπάρχει μια ενόχληση στην έξω ή την έσω επιφάνεια του αγκώνα η οποία αυξάνεται με την δραστηριότητα. Ο πόνος υπάρχει 1 με 2 εκατοστά πιο κάτω από τον επικόνδυλο, σημείο το οποίο είναι ευαίσθητο και στην ψηλάφηση. Ο πόνος πολλές φορές αντανακλά μέχρι τον καρπό. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις υπάρχει πόνος την νύχτα και οξύς πόνος με την δραστηριότητα. Επίσης παρατηρείται αδυναμία των μυών του καρπού ή του χεριού. Σε χρόνιες περιπτώσεις συνηθισμένη είναι και η δυσκαμψία στην περιοχή του αγκώνα που παρατηρείται ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες.
Η θεραπεία της έξω ή έσω επικονδυλίτιδας του αγκώνα είναι κατ’ αρχάς συντηρητική και συνίσταται σε μια σειρά μέτρων όπως παγοθεραπεία, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη-αναλγητικά, αποφυγή χρήσης των μυών που εμπλέκονται και κατάλληλη φυσικοθεραπεία. Οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης μπορούν να έχουν άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, πρέπει ωστόσο να γίνονται με σωστή τεχνική και να αποφεύγεται η κατάχρησή τους.
Σε περιπτώσεις χρόνιας και υποτροπιάζουσας φλεγμονής προτιμάται η λύση της χειρουργικής επέμβασης. Αυτή συνίσταται σε μια μικρή τομή (διατομές ολίσθησης) στο σημείο έκφυσης των εκτεινόντων ή καμπτήρων μυών στην περιοχή του έξω ή έσω επικόνδυλου με αποτέλεσμα τοπική αποσυμπίεση που συνήθως μειώνει αισθητά τον πόνο και την ευαισθησία.